Het lijkt wel of het koor stilgevallen is in 2008 maar niets is minder waar. We sloten 2007 af met een schitterend en gezellig kerstfeestje. We gingen driekoningen zingen.
We trokken met de jongsten op koorweekend in Dommelhof en konden er zelfs een sneeuwman maken.
In februari trokken we naar Engeland, naar Kendal waar we ongelofelijke dagen beleefden. Het was zelfs spannend in het begin want onze chauffeur mocht met zijn verblijfsvergunning niet de grens over. Op de valreep kwam Kristof ons redden, een toffe chauffeur waar we een paar dagen mee mochten rondtoeren. We bezochten York, gingen varen op Lake Windermere, gingen in Engeland een dagje naar school. Maakten een minicruise en hadden vooral veel plezier en veel vriendschap. Het concert kon dan ook niet meer stuk.
Na de Engeland reis moest er heel hard gewerkt worden want het muziekfestival stond op het programma. De plichtliederen waren niet van de poes (lees te moeilijk voor ons). Na heel hard zwoegen behaalden we een tweede prijs. Belangrijker nog dan die prijs is dat we onvergetelijke dagen beleefden. We maakten kennis met het kinderkoor uit Nový Bor (Tsjechië) die ons uitnodigden om volgend jaar in mei naar hun festival te komen. Opnieuw een doel om voor te werken.
De verbroederingsavond in Palethe mocht er ook wezen, samen met een koor uit Zweden en de Tsjechen werd er duchtig gedanst en plezier gemaakt.
In 2007 moesten we na vele jaren afscheid nemen van onze trouwe pianist Bob.
Jolien Vrolix ging van de derde stem naar de piano en maakte hierdoor een hele evolutie door. Mia Bosquet, die ons in Engeland uit de nood hielp, vond Kiliana zo leuk dat ook zij is blijven plakken. Alle hulp is welkom en vandaar de luxe van 2 pianisten in huis te hebben.
Momenteel kijken we uit naar de vakantie en al snakken we ernaar toch staan er nog activiteiten op het programma: op woensdag 16 juli treden we op als voorprogramma voor het Russische strijkorkest uit Sint Petersburg: zeker een aanrader. Natuurlijk kan ook een vakantieactiviteit niet ontbreken. Wat dat wordt is zelfs voor mij nog een verrassing.
Kiliana heeft dus zeker niet stil gezeten.